Eşinin engelli iki halasına 'bebek' gibi bakıyor

YAŞAM (AA) - Anadolu Ajansı | 18.04.2019 - 17:41, Güncelleme: 27.10.2022 - 05:58
 

Eşinin engelli iki halasına 'bebek' gibi bakıyor

Trabzon'da yaşayan Binnaz Yıldız, eşinin işitme ve konuşma engelli 79 ve 70 yaşındaki halalarına adeta çocukları gibi bakıyor.
<h6>Trabzon</h6> <div style="box-sizing: border-box;"> <p>Trabzon&#39;da yaşayan&nbsp;Binnaz Yıldız, velayetlerini aldığı eşinin işitme ve konuşma engelli halaları G&uuml;leser ve Remziye Yıldız ile adeta &ccedil;ocukları gibi ilgileniyor.</p> <p>Doğuştan işitme ve konuşma engelli G&uuml;leser (79) ve Remziye Yıldız (70) kardeşler, uzun yıllar G&uuml;m&uuml;şhane&#39;ye bağlı Yayladere k&ouml;y&uuml;nde ilgili kurumların &ccedil;eşitli destekleri sayesinde yaşamlarını yalnız s&uuml;rd&uuml;rd&uuml;.</p> <p>&Ccedil;eşitli sağlık sorunları gelişen kardeşler, zaman i&ccedil;inde kendilerine bakamayacak duruma geldi. Yıldız kardeşlere, yeğenleri Adem ve eşi Binnaz Yıldız evlerinin kapısını a&ccedil;tı.</p> <p>Binnaz Yıldız, &quot;kızlarım&quot; diye hitap ettiği eşinin halalarına Trabzon&#39;un Ortahisar il&ccedil;esi &Uuml;niversite Mahallesi&#39;ndeki evinde bakıyor.</p> <p>Yıldız, 28 yıllık evliliği boyunca kayınvalidesi ile aynı evde yaşadığını belirterek, &quot;Kayınpederim evliliğimin ilk yıllarında vefat etti. Kayınvalidem ise ge&ccedil;en yıl rahmetli oldu, vefatına kadar ona ben baktım. Ayrıca eşimin bir halasına daha 10 yıl baktım.&quot; dedi.</p> <p>Kayınvalidesinin vefatının ardından evinde ilk kez eşi ve oğlu ile 2,5 ay başbaşa kaldıklarını anlatan Yıldız, ş&ouml;yle devam etti:</p> <p>&quot;O s&uuml;rede &ccedil;ok sıkıldım, ev &uuml;st&uuml;me &uuml;st&uuml;me geldi, bunaldım &ccedil;&uuml;nk&uuml; oğlum evde olduğunda odasında vakit ge&ccedil;iriyor, eşim dışarıya &ccedil;ıkıyor, ben yalnız kalıyordum. Evin i&ccedil;inde birinin olmasına &ouml;yle alışmıştım ki &ccedil;ok zorlandım. O d&ouml;nemde eşimin halaları rahatsızlandı, bakıma ihtiya&ccedil;ları oldu. Eşim, &#39;Halalarıma bakabilir misin yoksa bakımevine mi yatıralım?&#39; dedi. Ben de hi&ccedil; d&uuml;ş&uuml;nmeden &#39;Getir buraya, bakarım.&#39; dedim. Bakımevinde belki onları ayırırlar, bir b&uuml;y&uuml;m&uuml;şler, birlikte yaşamışlar, hi&ccedil; ayrılmamışlar, benim vereceğim sevgiyi belki orada veremezler diye d&uuml;ş&uuml;nd&uuml;m. Elbette orada da iyi bakılır ama ne de olsa burası ev ortamı. O y&uuml;zden seve seve onlara bakmayı kabul ettim. Onlarla birlikte evime neşe, şenlik, g&uuml;zellik geldi. Remziye hala o sırada beyin kanaması, G&uuml;leser hala da zat&uuml;rre ge&ccedil;irdi ama ş&uuml;k&uuml;r şimdi ikisinin de sağlıkları daha iyi.&quot;</p> <h3>&quot;Babamın vasiyetini yerine getiriyorum&quot;</h3> <p>Yıldız, babasının, kendisine evlenirken, &quot;aile b&uuml;y&uuml;klerine iyi davran, sana ne derlerse &#39;amenna&#39; de.&quot; tavsiyesinde bulunduğunun altını &ccedil;izerek, şunları kaydetti:</p> <p>&quot;Bu bana babamın vasiyetidir. Ben de babamın vasiyetini yerine getiriyorum. Onların kimseleri yok, hi&ccedil; evlenmemişler. Yaşlılarla ilgilenmeyi seviyorum, onlar bebek gibi. Benim bir oğlum var, kızım yok, onlar benim kızlarım. Onlarla g&uuml;n&uuml;m&uuml; ge&ccedil;irmek &ccedil;ok hoşuma gidiyor. Ocak ayından beri birlikte yaşıyoruz, artık huylarını da &ouml;ğrendim. Sevdikleri yemekleri hazırlamaya &ccedil;alışıyorum, d&uuml;zenlerini &ouml;ğrendim. Akşam da birlikte &ccedil;ay i&ccedil;iyoruz, televizyon seyrediyoruz. Ben neşeli bir insanım, onlar da eğlensinler, g&uuml;ls&uuml;nler diye ellerinden tutup oturdukları yerde de olsa horon oynatmaya &ccedil;alışıyorum. Akrabalarım, komşularım geliyorlar birlikte muhabbet ediyoruz. Onlar benim i&ccedil;in &ccedil;ok farklı, bebek gibiler. Yemeklerinden yıkanmalarına kadar her t&uuml;rl&uuml; ihtiya&ccedil;larını karşılamaya &ccedil;alışıyorum.&quot;</p> <p>Hasta ve yaşlı bakmanın zaman zaman elbette zorlukları bulunduğuna işaret eden Yıldız, eşinin, oğlunun ve ablalarının yardımıyla zorlukların &uuml;stesinden geldiklerini s&ouml;yledi.</p> <p>Yıldız, işaret dili bilmediklerini ancak kendi aralarında bir şekilde hareketlerle anlaşabildiklerini dile getirerek, &quot;Kızlarımı bakarken hi&ccedil; acizlenmedim, şimdiye kadar &#39;of&#39; bile demedim, inşallah da demem. &Ouml;lene kadar benimle kalacaklar. Ben onlardan &ouml;nce &ouml;l&uuml;rsem de oğluma vasiyet ettim, o elinden geldiğince bakacak.&quot; diye konuştu.</p> <p>Tek &ccedil;ocuğu olduğunu yineleyen Yıldız, s&ouml;zlerini ş&ouml;yle tamamladı:</p> <p>&quot;Başka &ccedil;ocuğum olmadı. Şimdi iki de kızım oldu, onlar benim kızlarım. Allah bana iki kız birden verdi, biraz b&uuml;y&uuml;kler ama nazlılar, bebek gibiler. Kimse &#39;Halan ne yapıyor?&#39; demiyor, &#39;Kızların ne yapıyor?&#39; diyorlar. Ben de hala diye hitap etmiyorum, &#39;Kızlarım&#39; diyorum, konu komşu da &ouml;yle diyor.&quot;</p> </div>
Trabzon'da yaşayan Binnaz Yıldız, eşinin işitme ve konuşma engelli 79 ve 70 yaşındaki halalarına adeta çocukları gibi bakıyor.
<h6>Trabzon</h6> <div style="box-sizing: border-box;"> <p>Trabzon&#39;da yaşayan&nbsp;Binnaz Yıldız, velayetlerini aldığı eşinin işitme ve konuşma engelli halaları G&uuml;leser ve Remziye Yıldız ile adeta &ccedil;ocukları gibi ilgileniyor.</p> <p>Doğuştan işitme ve konuşma engelli G&uuml;leser (79) ve Remziye Yıldız (70) kardeşler, uzun yıllar G&uuml;m&uuml;şhane&#39;ye bağlı Yayladere k&ouml;y&uuml;nde ilgili kurumların &ccedil;eşitli destekleri sayesinde yaşamlarını yalnız s&uuml;rd&uuml;rd&uuml;.</p> <p>&Ccedil;eşitli sağlık sorunları gelişen kardeşler, zaman i&ccedil;inde kendilerine bakamayacak duruma geldi. Yıldız kardeşlere, yeğenleri Adem ve eşi Binnaz Yıldız evlerinin kapısını a&ccedil;tı.</p> <p>Binnaz Yıldız, &quot;kızlarım&quot; diye hitap ettiği eşinin halalarına Trabzon&#39;un Ortahisar il&ccedil;esi &Uuml;niversite Mahallesi&#39;ndeki evinde bakıyor.</p> <p>Yıldız, 28 yıllık evliliği boyunca kayınvalidesi ile aynı evde yaşadığını belirterek, &quot;Kayınpederim evliliğimin ilk yıllarında vefat etti. Kayınvalidem ise ge&ccedil;en yıl rahmetli oldu, vefatına kadar ona ben baktım. Ayrıca eşimin bir halasına daha 10 yıl baktım.&quot; dedi.</p> <p>Kayınvalidesinin vefatının ardından evinde ilk kez eşi ve oğlu ile 2,5 ay başbaşa kaldıklarını anlatan Yıldız, ş&ouml;yle devam etti:</p> <p>&quot;O s&uuml;rede &ccedil;ok sıkıldım, ev &uuml;st&uuml;me &uuml;st&uuml;me geldi, bunaldım &ccedil;&uuml;nk&uuml; oğlum evde olduğunda odasında vakit ge&ccedil;iriyor, eşim dışarıya &ccedil;ıkıyor, ben yalnız kalıyordum. Evin i&ccedil;inde birinin olmasına &ouml;yle alışmıştım ki &ccedil;ok zorlandım. O d&ouml;nemde eşimin halaları rahatsızlandı, bakıma ihtiya&ccedil;ları oldu. Eşim, &#39;Halalarıma bakabilir misin yoksa bakımevine mi yatıralım?&#39; dedi. Ben de hi&ccedil; d&uuml;ş&uuml;nmeden &#39;Getir buraya, bakarım.&#39; dedim. Bakımevinde belki onları ayırırlar, bir b&uuml;y&uuml;m&uuml;şler, birlikte yaşamışlar, hi&ccedil; ayrılmamışlar, benim vereceğim sevgiyi belki orada veremezler diye d&uuml;ş&uuml;nd&uuml;m. Elbette orada da iyi bakılır ama ne de olsa burası ev ortamı. O y&uuml;zden seve seve onlara bakmayı kabul ettim. Onlarla birlikte evime neşe, şenlik, g&uuml;zellik geldi. Remziye hala o sırada beyin kanaması, G&uuml;leser hala da zat&uuml;rre ge&ccedil;irdi ama ş&uuml;k&uuml;r şimdi ikisinin de sağlıkları daha iyi.&quot;</p> <h3>&quot;Babamın vasiyetini yerine getiriyorum&quot;</h3> <p>Yıldız, babasının, kendisine evlenirken, &quot;aile b&uuml;y&uuml;klerine iyi davran, sana ne derlerse &#39;amenna&#39; de.&quot; tavsiyesinde bulunduğunun altını &ccedil;izerek, şunları kaydetti:</p> <p>&quot;Bu bana babamın vasiyetidir. Ben de babamın vasiyetini yerine getiriyorum. Onların kimseleri yok, hi&ccedil; evlenmemişler. Yaşlılarla ilgilenmeyi seviyorum, onlar bebek gibi. Benim bir oğlum var, kızım yok, onlar benim kızlarım. Onlarla g&uuml;n&uuml;m&uuml; ge&ccedil;irmek &ccedil;ok hoşuma gidiyor. Ocak ayından beri birlikte yaşıyoruz, artık huylarını da &ouml;ğrendim. Sevdikleri yemekleri hazırlamaya &ccedil;alışıyorum, d&uuml;zenlerini &ouml;ğrendim. Akşam da birlikte &ccedil;ay i&ccedil;iyoruz, televizyon seyrediyoruz. Ben neşeli bir insanım, onlar da eğlensinler, g&uuml;ls&uuml;nler diye ellerinden tutup oturdukları yerde de olsa horon oynatmaya &ccedil;alışıyorum. Akrabalarım, komşularım geliyorlar birlikte muhabbet ediyoruz. Onlar benim i&ccedil;in &ccedil;ok farklı, bebek gibiler. Yemeklerinden yıkanmalarına kadar her t&uuml;rl&uuml; ihtiya&ccedil;larını karşılamaya &ccedil;alışıyorum.&quot;</p> <p>Hasta ve yaşlı bakmanın zaman zaman elbette zorlukları bulunduğuna işaret eden Yıldız, eşinin, oğlunun ve ablalarının yardımıyla zorlukların &uuml;stesinden geldiklerini s&ouml;yledi.</p> <p>Yıldız, işaret dili bilmediklerini ancak kendi aralarında bir şekilde hareketlerle anlaşabildiklerini dile getirerek, &quot;Kızlarımı bakarken hi&ccedil; acizlenmedim, şimdiye kadar &#39;of&#39; bile demedim, inşallah da demem. &Ouml;lene kadar benimle kalacaklar. Ben onlardan &ouml;nce &ouml;l&uuml;rsem de oğluma vasiyet ettim, o elinden geldiğince bakacak.&quot; diye konuştu.</p> <p>Tek &ccedil;ocuğu olduğunu yineleyen Yıldız, s&ouml;zlerini ş&ouml;yle tamamladı:</p> <p>&quot;Başka &ccedil;ocuğum olmadı. Şimdi iki de kızım oldu, onlar benim kızlarım. Allah bana iki kız birden verdi, biraz b&uuml;y&uuml;kler ama nazlılar, bebek gibiler. Kimse &#39;Halan ne yapıyor?&#39; demiyor, &#39;Kızların ne yapıyor?&#39; diyorlar. Ben de hala diye hitap etmiyorum, &#39;Kızlarım&#39; diyorum, konu komşu da &ouml;yle diyor.&quot;</p> </div>
Habere ifade bırak !
Habere ait etiket tanımlanmamış.
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve haber111.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.