Hocam Bırak Söylesin 

      Hocam Bırak Söylesin  Bir yaz günü. Oğlumla evimizin çatısındaki kiremiti değiştiriyordum. Tansiyon hapını iki gün içmemişim. Ayağa kalktığımda başım döndü, gözlerim karardı. Sanki biri beni  çatıdan aşağı attı. Kolumun üstüne, yere düştüm. Omzumu, düştüğüm yerdeki sivri taşa çarpmışım. Oğlum bayram tatili için köye gelmişti. Beni hemen hastaneye götürdü.       Ramazan bayramı arefesiydi. Hastane acil bölümde bakıp, arefe günü koluma askılık verip, "İncinmiş" diyerek eve gönderdiler. Sanırım ortopedi uzman doktorları bayram tatiline gitmişler. Dokuz gün kolum askılı kaldı, acı çektim. Tekrar hastaneye gidip filim çektirdik. Doktor bana,   -Hemen ameliyata alacağım. Allah'tan ki damar çatlamamış. Elmacık kemiğin kırılmış" dedi.         Ameliyat anı gelmişti. Önce abdest aldım. Ameliyat haneye gidiyoruz. Ben sürekli LAİLAHE İLLALLAH MUHAMMEDÜR RASÛLÜLLAH, diye içimden okuyorum. -"Narkozdan uyanamazsam lailahe illallah olsun son sözüm" diye düşündüm. Doktor beni ameliyathaneye aldı.          Beni ameliyat etmişler. Doktor önce iç dikişleri kendi atmış. Dış dikişleri atması için hemşireye vermiş. Ameliyat iki saat sürmüş. Ben narkozlu iken "LAİLAHE İLLALLAH MUHAMMEDÜR RASÛLÜLLAH" demişim iki saat boyunca aralıksız. Doktor,  -"Hemşire, bıktım artık bu adamın konuşmasından, kafamı şişirdi. Al, bundan sonrası senin. Dikişleri sen atarsın. Ben daha fazla dayanamıyorum" deyip çıkıp gitmiş. Hemşire de, -Hocam, bırak söylesin, yer gök dua ile duruyor" demiş.         Amcamız olayı unutamamış olmalı ki hâlâ sinirli, hâlâ şokta gibiydi. Sağ omuzunu açtı, en az on santimlik bıçak yarasının dikiş izlerini gösterdi. Kalıcı hasar bırakmıştı dikişleri. Tabiki hacı adayımız arkasından hayır dua okumuyordu.              Amcamız anlatmaya devam etti,   -Narkozun etkisi yavaş yavaş azalıyordu. Konuşulanları duyuyorum, anlıyorum, dilimin LAİLAHE İLLALLAH MUHAMMEDÜR RASÛLÜLLAH dediğini hissediyorum, ama hiç bir tepki veremiyordum, konuşamıyordum. Hemşire kırk kırk beş yaşlarındaydı. Bana,    -Amca, yirmi yirmi beş senedir hemşireyim burada. Ameliyat boyunca sürekli 'LAİLAHE İLLALLAH MUHAMMEDÜR RASÛLÜLLAH, diyen olmadı. Ben de, -Kızım insan nasıl yaşarsa öyle ölür" dedim sadece. Gülümsedi. Bana yaşadığı bu olayı anlattığında, -Seni burada tanıdım. Gerçekten insan nasıl yaşarsa öyle olur son sözü. Öyle ölür, öyle dirilir. Siz bunu yaşamışsınız. dedim. Allah'ım AZZE VE CELLE ŞANÜHÜ, Allah isminden rahatsız olanları hidayet eyle, imanlı, merhametlilerle, iyilerle karşılaştır, kötülerin eline düşürme, son sözümüzü, LAİLAHE İLLALLAH MUHAMMEDÜR RASÛLÜLLAH eyle diyoruz. Cumamız hayırlara vesile olması duası ile Ahmet AYDIN