MANİLER BİZDEN...

MANİLER BİZDEN... Şu dağın mazıları Çifte gezer kuzuları Allah bize mi vermiş Şu kara yazıları. Manici başı mısın? Cevahir taşı mısın? Bir söz söylesem, Kalbinde taşır mısın.. Hadi toplanın bu yılbaşı. Nenem manilerini soba başında anlatacak. Anne sobayı yaktın mı? Arkadaşlarımız üşümesin. Nene kestaneler hazır mı? Dur ben yardım edeyim, kestaneleri çizmene. Nene kestaneleri patlatırken ekmek de kızartır mısın sobada, üstüne yağ ile salçada sürelim. Anne nenem manilerini söyledikten sonra babam ile tombala oynayalım mı? Babam o meşhur bağırmasını yapar mı, çektimmmm!!! çekiyorummmm!!! diye. Anne, neneme söylesek de yeni yıla girerken beş yüzlük tesbihini çekip bize de dua etse. Teyzem yine kıyafet dikmiş midir acaba? Hayal etmesi bile güzel. Biz anneannemize nene derdik. Nenemin sobanın üstünde kızarttığı ekmeğin lezzeti hiçbir ekmekte yok artık. Babamın tombala çekişleri. Nenemin geceleri şakırtısı ile uyandığımız tesbihi yok artık. Teyzem kıyafet dikmiyor artık bize. Hepsi birer anı oldu. Kestanenin kokusu geldi mi burnunuza, ya nenelerinizin tesbih çekip bizlere dua etmeleri? Yılbaşı akşamları oynanan tombalalar saat 12 ye yaklaşırken geriye saymalar. Evet! Yeni bir yıla girmemize sayılı günler kaldı. Sizlerde de benim gibi anılar varsa çok şanslısınız. Böyle anılarınız yoksa bu yılbaşında tombala oynayın çocuklarınız ile... Ben biraz eskiye gittim galiba? Babamı, nenemi ve sizlerin de ölmüşlerinizi rahmetle anıyorum. Sağ olan büyüklerimize de hayırlı ömür diliyorum. Dün gitti cancağızım bugün güzel şeyler söylemek lazım. Yeni yıl sizlere tüm dünyaya sağlık mutluluk huzur getirsin. Güzel anılar biriktireceğimiz yıllar olsun. Aydan Kurt