ANNE, BENİM OĞLUN...

ANNE, BENİM OĞLUN... Can Sızın... Cansızın cılızın... Büyümeyenin Bahtını yapıp da bahtına el süremediğin. Büyüdüm bak, Kocaman adam oldum. Kendi yuvamı kuralı çok uzun yıllar geçti. Eşim başımın tacı, birde bir yumurcağımız var, oğlumuz torunun Uras. Görsen; sevgi dolu, merhametli. Senin gibi deli dolu burcunuz bile aynı.... Sensizliğe alıştım mı? diye sorarsan bana, yok alışmak ne mümkün... Mesela; çok severdin Türk kahvesini. Senden güzel yapanda olmazdı. Hep sana söylerdim "hadi o güzel kahvenden yap bakalım anneciğim" diye... Bazen mutfağa çekilip kahve yapıyorum kendime. Yüzümde hüzün, şuramda, ta derinlerde bi yerde iflah olmaz bir yalnızlık. Boğazımı sıkıyor içimdeki balıkçı yaka hissi. Keşke diyorum bu kadar uzak oturmasaydım sana. Biliyorum ne kadar uzak olursan ol, Güneş olmadan da uzanır bana gölgen. Y eter ki diyorum yeter ki, nefesin çekilmesin ensemden... İçinde anne şevkati, anne merhameti olan tüm annelerimizin başta anneciğim sevgili eşim ve başımızın tacı kayınvalidemin, babaannemin olmak üzere hepsinin gününü kutlarım... Bilal ERTEKİN