Bizler , umudu simgeleyen resulün ümmeti olarak , huzuru kalplerimize inşirah eden rabbimizin bizlere vaadi olan cennet ile müjdelenen topluluk olmak için gerekli çaba ve istikrarı sarf etmekten geri durmamalıyız. Doğuşu ile gezegenimizi aydınlatan,  içlerimizi ısıtan güneş misali olmalı İslamiyet’e karşı olan bakış açımız . İslamiyet kök salmalı yaşamlarımız da,  yer edinmeli akıllarımız ve yüreklerimizde . Bizlere dinimizi yaşamamız için en önemli kaynaklar olan hadis , fıkıh , siyer kitapları ve en önemlisi olan Kuran – ı Kerim obje olarak yer edinmemeli raflarımızda. Ramazan ayında açılıp taki bir daha ki Ramazana kadar açılmamak üzere kapatılmamalı kapağı , okumaktan yıpranması gerekiyorsa yıpranmalı belki de . Firavun misali tövbesini son ana ertelememeli insan , tövbenin en içten hali olan Nasuh tövbesi ile pişmanlığını yaratana dile getirmeli af dilemeli  tüm samimiyetiyle . Hakikatleri öğrenmeli ve öğrendiğini bir nakış misali özenle,  zarifçe yüreğine işlemeli . İslamın  coşkulu nağmeleri ile yüreği şenlenmeli  , boşluğu sevmeyecek kadar sıkıca,  yürekten bağlı olduğu bir davası olmalı. Hakk ile batılı birbirinden ayıran ve birbirine sıkıca kenetlenmiş dostları olmalı,  olmalı ve birbirlerine baktıkça islamiyet dinine mensup olduklarını ve yüreklerinde parıldayan huzuru benimsemeli , hatırlamalılar . Birliği ve beraberliği benimsemeliyiz , birbirimize ve dahi dinimize sıkıca bağlanmalıyız . Rabbimizin emir ve yasaklarına uymalı ve bizler için gerekli gördüğü hususları dikkatli bir şekilde hayatlarımıza aktarmalıyız. Fatmanur Özcan