Son Pişmanlık Fayda Eder

Son Pişmanlık Fayda Eder  Büyük mutasavvıf Atâullah Iskenderi hz.'nin Hikemi Ataiyye eserinde 136. Hikmet: "Ey mürid, sen Cenab-ı Hakk'ın hilmine isyan ettiğin vakitten ziyade, itaat ettiğin zamanda muhtaçsın." Kastamonulu Seyid Hafız Ahmed Mahir Efendi'nin şerhinde bu hikmet: Cenab-ı Hakk'a mâsiyet (haddi aşma, isyan, günahlara dalma) vaktinden ziyade taat (Allah'ın cc emirlerini yerine getirme) vaktindeki ihtiyacın sebebi; taat edenlerin ibadetleri sebebiyle nefsini görmek, ucba düşmek (kendini beğenmek), büyüklenmek, başkasını hor görmek gibi cezalandırmayı gerektirecek duygulara kapılmalarıdır. Bu hallerde yapılan ibadetler mâsiyete dönüşür. Mâsiyet ehli yani günahkârlar, isyanları yüzünden korkuya kapılır. Miskinliğe, zillete düşer ve Hakk'a dönerler. Pişmanlıkları gibi kurtarıcı haller ise işledikleri günahların af ve mağfiret edilmesine sebep olur. Allahu Teala hüzünlü kullarına Rahmet nazarıyla bakar, hüzün kalbin anahtarıdır. Günah işleyen bir kul ızdırap içinde Ya Rabbi Ya Rabbi diyerek inledikçe, af ve hilm isteyip, mahçup gözü yaşlı ibadetlerine devam ettikçe, kendinde yokluk görerek Allah'a cc. yaklaşır. Ama itaat eden çoğu kere bundan gafil olur ve ameline güvenir. Oysa ibadetlerde de Onun af ve hilmini gözetmek gerekir. Çünkü yaptığımız hiç bir amel Rabbimize layık, tam ve kusursuz değildir. Namazların peşinden istiğfarda bulunmak sünnettir. Zira Hz. Peygamber (s.a.s.) selam verip namazdan çıkınca üç kere “estağfirullah, estağfirullah el-azîm ve etûbu ileyh” veya benzeri sözle istiğfarda bulunup “Allahümme ente’s-selâm ve minke’s-selâm…” derdi (Müslim, Mesâcid, 135; Tirmizî, Salât, 112). Getirilen istiğfarla namazdaki eksiklikler için Allah’tan bağışlanma dilememiz gerektiğini Allah Rasulü s.a.v bizlere öğretiyor. Kendini günahsız görme, taatler ile "Ben oldum" vehmine kapılma insanı helâke götürür. Kendinden daha az ibadet edenlere ve haramlar-şüpheliler konusunda kendinden daha az hassasiyet taşıyanlara karşı kibirli olmak Allah'ın rahmetinden uzaklaştırır. Allah cc böyle olmaktan muhafaza etsin.. Rasûlullah (sav) Efendimiz buyurdular: “Elbette Allah Teâlâ yeri size mûtî ve âmâde yaptı. Siz yerin omuzlarında yürürsünüz. Mütevâzı ve alçak gönüllü olmaları için de Âdemoğullarını topraktan yarattı. Ancak onlar övünüp, böbürlenip kibirlendiler. Kalbinde zerre kadar kibir olan kişi asla cennete giremez.” (Müslim, Îman, 147.) Taat ehli için bir diğer tehlike şüphesiz riyadır. Imam Gazali hz Kimya-yı Saadet eserinde: "Allah'a cc yapılan ibadetlerde gösteriş yapmak, şirke yakın olan büyük günahlardandır. Çünkü o zaman, ibadet olmaktan çıkar ve insanlara tapmak gibi olur. Fâni bir varlığı, Allah'a cc ortak eder." demiştir. Böyle kimseler farkında olarak yada olmayarak Allah'a cc yakın olmaktan ziyade, insanlara yakın olmayı insanlardan sevgi ve saygı görmeyi ön planda tutarlar. Rasulullah s.a.v şöyle buyurmuştur: "Allah cc, içinde zerre kadar riya olan ibadeti kabul etmez." Başka bir hadiste şöyle buyurulur: "Kıyamet günü (melekler) bir adamı getirirler ve 'senin (dünyada) ne amelin vardı?' diye sorarlar. O da: Allah cc yoluna canımı feda ettim, harpte şehit oldum, der. Sonra ona: Yalan söylüyorsun. Filan kimse ne kadar kahramandır! desinler diye harbe gitmiştin, alın bunu cehenneme götürün denilir. Sonra bir kişi daha getirirler ve ona da 'senin ne amelin vardır?' Diye sorarlar. O da: bütün malımı Allah cc yolunda harcadım sadaka verdim, der. Ona da: Yalan söylüyorsun. Filan kimse ne kadar cömerttir, desinler diye vermiştin, alın bunu da cehenneme götürün, denilir. Sonra başka birini daha getirirler ve ona da: 'senin ne amelin vardır?' Diye sorarlar. O da: Allah cc rızası için ilim tahsil ettim, Kuran okuttum ve bu uğurda çok zahmet çektim, der. Ona da: Yalan söylüyorsun. Filan kimse ne kadar alimdir! Desinler diye okutmuştun, alın bunu da cehenneme götürün denilir." Allah’ım! Bizi bağışla, bize merhamet eyle, ibadetlerimizi hayır ve hasenatımızı, dualarımızı kabul eyle, ahlâkımızı niyet ve amellerimizi güzelleştir, bizi cennetine koy, bizi cehennemden azat eyle, bütün işlerimizi ıslah eyle. Amin