BABA İLE BABALAR ARASINDAKİ KALIN DUVAR
<p>Hamasi bir millet olduğumuz için ifrat ve tefrite savrulmamız çok kolaydır. Bir türlü makulü bulamayız. Severken de yererken de hep uç noktalarda dolaşırız. Bu bir tür genetik miras olduğu için düzelmesi de mümkün değildir.</p>
<p> Bu durum baba ve babalar konusunda da su yüzüne çıkmaktadır. Babalar için; dağ, gölge, güç, kuvvet, kudret, iktidar ve çocukluk kahramanı benzetmeleri yapılır. Bütün bunlar abartılı olsa da doğruluk payı olan genellemelerdir. Meseleye bir de tersten bakmalıdır. Gerçeklerle yüzleşmek gerekir, aksi takdirde hayaller Paris, gerçekler Somali olur ki düş kırıklığından öteye geçemeyiz.</p>
<p> Baba biyolojik olarak dünyaya gelmemize sebep olan varlıklardır. Birçoğu bunun ötesine geçmediği için çoğu zaman çocukları için ıstırap kaynağıdır. Yaşamları toplumun kabul etmediği yanlışlar üzerine kurulduğu için yaşadığı çevre için de problem kaynağıdırlar. Babalarının ismi sitayişle anılmadığı için her topluluk ve cemiyet de aleyhine duyacakları sözler birer ok gibi çocukların yüreğine saplanacaktır. Çocuklarda oluşan bu nefret öyle bir seviyeye gelir ki baba kelimesine bile düşman olurlar. O yüzden çocuklar hiç biraz zaman babam diye hitap etmez baba diye ifade ederler. Babam derken; sahiplenme, hayranlık, aidiyet, sadakat, hürmet, saygı, teslimiyet, güven ve gurur hep birlikte dile getirilmiş olur. Baba derken ise; içinde duygu olmayan, saygı duyulmayan, sevginin zerresi olmayan herhangi bir eşyadan bahsetme durumu vardır. Acı olsa da durum bundan ibarettir fakat sorumlusu yine babadır.</p>
<p> Günümüzde empati güzel bir davranıştır fakat bunu 100 olarak gerçekleştirmek mümkün değildir. Hayatı boyunca ayağına diken batmamış birisine bu acıyı tarif edemezsiniz çünkü acı hissedilir, tarifi yoktur. Bunun gibi babası hayatı boyunca çocuğa üzüntü kaynağı olmuş çocukların neler çektiğini anlamanızın imkânı yoktur. Babasından utanan ve varlığından rahatsız olan çocuk yaşadıklarını sadece Allah bildiği için kimsenin onu anlaması olası değildir. </p>
<p> Daha yaralayıcı olan ise bütün bu sorumsuzluklarını kabul etmeyen babaların ortaya koydukları umursamaz tavırlarıdır. Çocuk ve toplum psikolojisi bunun yanında pedagoji uzaydan gelen kavramlar olduğu için onlar için bir şey ifade etmez. Çünkü bu bir kapasite meselesidir, bunlardan haberi olsa zaten yaptığı yanlışların da farkında olacaktır.</p>
<p> Sonuç olarak; çocuk sahibi olmak dünyanın en kolay işidir. Fakat onun topluma faydalı olacak sağlıklı birey olmasını sağlamak çok daha önemlidir. Bunu göze almayan sorumsuz insanların çocuk sahibi olmaktansa soylarının kuruması evladır. Baba ile babalar arasında ki kalın duvar var olduğu sürece yorgan altında ağlayan çocukların gözyaşları dinmeyecektir.</p>
<p>Esenlik dileklerimle,</p>
<p>Erol Aydın</p>
Ekleme
Tarihi: 26 Ekim 2020 - Pazartesi
BABA İLE BABALAR ARASINDAKİ KALIN DUVAR
<p>Hamasi bir millet olduğumuz için ifrat ve tefrite savrulmamız çok kolaydır. Bir türlü makulü bulamayız. Severken de yererken de hep uç noktalarda dolaşırız. Bu bir tür genetik miras olduğu için düzelmesi de mümkün değildir.</p>
<p> Bu durum baba ve babalar konusunda da su yüzüne çıkmaktadır. Babalar için; dağ, gölge, güç, kuvvet, kudret, iktidar ve çocukluk kahramanı benzetmeleri yapılır. Bütün bunlar abartılı olsa da doğruluk payı olan genellemelerdir. Meseleye bir de tersten bakmalıdır. Gerçeklerle yüzleşmek gerekir, aksi takdirde hayaller Paris, gerçekler Somali olur ki düş kırıklığından öteye geçemeyiz.</p>
<p> Baba biyolojik olarak dünyaya gelmemize sebep olan varlıklardır. Birçoğu bunun ötesine geçmediği için çoğu zaman çocukları için ıstırap kaynağıdır. Yaşamları toplumun kabul etmediği yanlışlar üzerine kurulduğu için yaşadığı çevre için de problem kaynağıdırlar. Babalarının ismi sitayişle anılmadığı için her topluluk ve cemiyet de aleyhine duyacakları sözler birer ok gibi çocukların yüreğine saplanacaktır. Çocuklarda oluşan bu nefret öyle bir seviyeye gelir ki baba kelimesine bile düşman olurlar. O yüzden çocuklar hiç biraz zaman babam diye hitap etmez baba diye ifade ederler. Babam derken; sahiplenme, hayranlık, aidiyet, sadakat, hürmet, saygı, teslimiyet, güven ve gurur hep birlikte dile getirilmiş olur. Baba derken ise; içinde duygu olmayan, saygı duyulmayan, sevginin zerresi olmayan herhangi bir eşyadan bahsetme durumu vardır. Acı olsa da durum bundan ibarettir fakat sorumlusu yine babadır.</p>
<p> Günümüzde empati güzel bir davranıştır fakat bunu 100 olarak gerçekleştirmek mümkün değildir. Hayatı boyunca ayağına diken batmamış birisine bu acıyı tarif edemezsiniz çünkü acı hissedilir, tarifi yoktur. Bunun gibi babası hayatı boyunca çocuğa üzüntü kaynağı olmuş çocukların neler çektiğini anlamanızın imkânı yoktur. Babasından utanan ve varlığından rahatsız olan çocuk yaşadıklarını sadece Allah bildiği için kimsenin onu anlaması olası değildir. </p>
<p> Daha yaralayıcı olan ise bütün bu sorumsuzluklarını kabul etmeyen babaların ortaya koydukları umursamaz tavırlarıdır. Çocuk ve toplum psikolojisi bunun yanında pedagoji uzaydan gelen kavramlar olduğu için onlar için bir şey ifade etmez. Çünkü bu bir kapasite meselesidir, bunlardan haberi olsa zaten yaptığı yanlışların da farkında olacaktır.</p>
<p> Sonuç olarak; çocuk sahibi olmak dünyanın en kolay işidir. Fakat onun topluma faydalı olacak sağlıklı birey olmasını sağlamak çok daha önemlidir. Bunu göze almayan sorumsuz insanların çocuk sahibi olmaktansa soylarının kuruması evladır. Baba ile babalar arasında ki kalın duvar var olduğu sürece yorgan altında ağlayan çocukların gözyaşları dinmeyecektir.</p>
<p>Esenlik dileklerimle,</p>
<p>Erol Aydın</p>
Yazıya ifade bırak !
Bu yazıya hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.
Okuyucu Yorumları
(0)
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.
Diğer Yazıları
08
Ağustos
01
Ağustos
25
Temmuz
18
Temmuz
04
Temmuz
27
Haziran
20
Haziran
13
Haziran