BİR FELAKET ANINDA KİM YANINIZDA DEĞİLSE, ..

BİR FELAKET ANINDA KİM YANINIZDA DEĞİLSE, .. Hergün yüreğimizi yakan üzüldüğümüz, sıkıldığımız, vicdan azabı çektiğimiz bir çok olaylara şahit oluyoruz. Hepimizin siyasi düşünce kanaati farklı olabilir, farklı etnik kültürlerden gelebiliriz. Farklılıklarımız elbette olacak, olmalı. Lâkin tüm bu farklılıklar bizi birbirimize, vatanımıza, bayrağımıza ve inandığımız nice güzel değerlere düşman etmemeli. Oysa ortak o kadar değerimiz var ki. Son yaşadığımız büyük orman yangınları faciası ile birlikte, dostların düşman, kurtların giydikleri kuzu postlarını vücutlarından nasıl çıkardıklarını, tilkilerin ve çakalların tırnaklarını nasıl geçirmek için zaman ve zemin kolladıklarına şahit olduk. Bu ve bunun gibi maddi ve manevi zarar ve erazyona uğradığımız bu hadiseleri çok güzel bir şekilde anlatan, kıssadan hisse var. Okuyunca "ne kadarda bizi, bizim içimizdekileri yazıyor" diye hayret ve ibretle okudum. Kendi adıma payımı, hisse mi aldım? Buyrun bir kez de beraber okuyalım. Adam koca bir danayı kurban kesti ve büyük bir ateş yaktı, kızına dedi ki: '' Kızım, sevdiklerimizi ve komşularımızı çağır ve gelip bizimle oturup et yesinler ..." Kızı bağırdı: ′′ Evimizde yangın çıktı yetişin ahali Evimizdeki bu yangını söndürmemize yardım edin!". Birkaç dakika içinde bunu duyan bir grup insan yangın söndürmek için yardım etmeye koşup evlerine geldiler. Diğer komşular akrabalar bu feryadı duymamış gibi davrandılar feryada kulak tıkadılar. Yardıma gelenler Kurban kesen ailenin kurban etinden yiyip içtiler karınlarını doyurdular giderken de ellerine birer parça et verildi. Baba şaşkın’dı kızına döndü ve dedi ki: '' Kızım gelen insanlar, tanımam, daha önce hiç görmedim, kızım yangın var dedin bağırdın peki sevdiklerimiz, dostlarımız ve meslektaşlarımız nerede?". Kızı gözleri dolu dolu dedi ki: Evimizdeki yangını söndürmeye yardım etmeye gelmeyenler bizi yangına terkederler. "Bizim dostumuz, arkadaşımız, aile, akrabamız değillermiş demek ki" dedi. Komşu olup dost akraba olmayı dostluk yapmayı cömertliği ve misafirperverliği hak edenler bunlarmış demek ki baba dedi". Sonuç: Bir felaket anında kim yanınızda değilse, ona dost, kardeş akraba aile demeyin... Çünkü bunlar, sizin yüzünüze gülen nezaketinizi, cömertliğinizi hak etmeyenlerdir. Selâm ve dua ile Bülent Ertekin