ANNEM

ANNEM Göç edip gideli yirmi yıl oldu. Yakın akrabalar şimdi el oldu. Anne, senden sonra gözler sel oldu. Yaralı gönlümde ten kokuyorsun, Baktığım her yerden sen bakıyorsun. Artık yüreğimde duygulardasın, Gördüğüm düşlerde uykulardasın. Şiirde, türküde, öykülerdesin. Nefes alışımda an kokuyorsun, Baktığım her yerden sen bakıyorsun. Her ne yaptıysam, unutamadım. Hasret söküğümü dertle yamadım. Şu fani dünyada sana doymadım. Karanlık ömrüme tan kokuyorsun, Baktığım her yerden sen bakıyorsun. Sevgin hiç bitmez ki durur sol yanda, Adı dünya olan çileli handa. Sensiz, duygularım kaldı zindanda. Maziye daldıkça dün kokuyorsun, Baktığım her yerden sen bakıyorsun. Annem, ilk çocuğun, ilk göz ağrındım. Durmuş'un oğluşun, senin bağrındım. Sensizken delirip dağda barındım. Emanet canımda can kokuyorsun, Baktığım her yerden sen bakıyorsun. Durmuş TUNACIK