ÖĞRENDİM

ÖĞRENDİM Yaşam azıksız bir yolculuk Adım adım yürümeyi öğrendim Ne gereğinden fazla hızlı Ne de fazla yavaş gitmeyi öğrendim Başkalarının anlattıklarını dinlemeyi Hayatıma uygulamayı öğrendim Bunların hepsi saçmalık deyip Alayına isyan etmeyi öğrendim Hayaller kurdum, İmkansız yoktur, tanımam dedim Daha ilk denemede çuvallamayı öğrendim Sevmeyi Sevdiğimi içimde tutmayı öğrendim Yeri geldi Yağmur gibi açılmayı öğrendim Sevdiğimin beni sevmesini gördüm Sevdiğim halde sevilmediğimi gördüm En kötüsünün Sevmediğim halde sevilmek olduğunu öğrendim Pişman olmayı, İçimin kor kor yanmasını izledim Ardından Bununla da mutlu olunacağını öğrendim İnanmayı, Ömrümü bir şeye adamayı seçtim Ardından her şeyi sorgulamayı Boşlukta askıda kalmayı öğrendim Hedefler çizdim Ömürlük idealler belirledim Sonra hepsini Bir kalemde çizmeyi öğrendim Canım, ciğerim dediğim Bir insanın da ölebileceğini Acısının çok acı Boşluğunun hiç mi hiç Doldurulamaz olduğunu öğrendim Sevenleri gördüm bir ömür boyu vefayla İlk fırsatta ihanet edenleri gördüm İhanetin acısının Koskoca bir hayatı tükettiğini öğrendim Özündeki çiğ sütü gördüm insanın Ufacık bir çıkara tamah ederken Güvenmemeyi öğrendim hiçbir zaman Ama tüm ruhumla güvenebileceğim Dostların bulunduğunu da öğrendim Kâr eden insanlar oldu Hüsrana uğrayanlar oldu etrafımda Bugün verilen kararların Yıllar sonraki etkisini gördüm Bazen kaybetmenin kazanmak Kazanmanın kaybetmek olduğunu öğrendim Gerçek nedir, nedendir Diye araştırdım her yerde Gerçeğin içimde yaşadığını öğrendim Üzülünce ağlar, sevinince gülerdim eskiden Duyguların da yanıltıcı olduğunu öğrendim Genç olduğumu anlamadan Gençliğin tükendiğini anladım Bir alevlik ömürde hiçbir şeyi Abartmamak gerektiğini öğrendim Şimdi sana el uzatıyorsam sevgili Bil ki sana tüm öğrendiklerimle geldim... Emine İpek