HAYAT DEDİĞİN ...

HAYAT DEDİĞİN ... Hayat dediğin nedir ki?! Kimine dört mevsim bahar, Kimine hep kış. Kimi yazın hararetinde kavrulur, Kimi sonbaharın rüzgarında savrulur. Kimi gençliğinin baharında elvada eder. Kimi yattığı yer taş, Üstü başı yaş, Kimi kışa kalmadan gitmek ister, Kim sırça köşkte, Pamuk yatakta, altın tahtta oturur, Ne yatağında, ne tahtında huzur bulur. O da bilir ki, Ne yatağı, ne tahtı iki metreye sığmaz. Yine de dünyayı verseler gözü doymaz. Bir de bilse ki, O da kiracı, onun kiracısı da kiracı. En fazla birini mezarı dıştan mermer, Diğerinin tahtadan yeri işaretli. Mezarın altıdakinin akıbeti, Üstündekilere sanki çok da mesafeli. Dün geçmişte kaldı, Düşünüp heder olma, Yarın henüz doğmadı, Telaşlanıp da gaflete dalma, Umudunu kesip de helak olma. Bu bir yolculuktur dostum, Bu alemde kalıcı gibi, planlar yapıp, Gideceğin yere hazırlıksız yakalanma. Bugün senin ömrün ey nefsim, Belki de akşama davetlisin ötelere, Hadi hazırlan gideceğin sefere, Bazen geç kalmanın telafisi yoktur, Fırsat varken, fırsatı verene sığınmak iyidir. Okuyan dostlarıma sevgi ve muhabbetlerimle Huzurlu kalın... Yusuf Aktaş