İSLÂM BİLİM ADAMLARI   YUNUS EMRE 5

İSLÂM BİLİM ADAMLARI   YUNUS EMRE 5 Bu kısımda Yunus’tan bir demet sunacağım. Yoksa yazılanlara burada bakmaya sayfalar yetmez. Ancak internette oldukça çok kaynak vardır. Ben alığım siteyi burada takdim edeceğim. Oradan orijinalini aldım. Bir-iki beyit takdim ettim. Oysa hem tamamı ve hem de anlaşılır dilde şiirler çok yerde mevcuttur. Burada üzülerek okuyunca çok şeyler anladığımız bu dili şimdi kaybettik, dolayısıyla bir kültür kayboldu. Bunu diğer Türk Cumhuriyetindeki insanlar çok rahatlıkla anlayabilmektedirler. Ben de asıl yazılış tarzına dikkatleri toplamak için açıklama yapmadım. Diğer taraftan da merak edip tamamını okuruz diye birer ikişer mısra ile yetindim.   Yunus Emre’den Bir Demet .........
Ağla gözüm ağla, gülmezem gayrı,
Gönül dosta gider, gelmezem gayrı.
Ne gam bunda bana bin kez ölürsem,
Orda ölüm olmaz, ölmezem gayrı. .......... Allah diyelüm dâim
Allah görelüm n'eyler
Yolda turalum kâ'im
Allah görelüm n'eyler ........... Arayı arayı bulsam izini,
İzinin tozuna sürsem yüzümü.
Hak nasip eylese görsem yüzünü,
Ya Muhammed canım arzular seni. .......................
‘Işk odı düşdi cânuma yakup beni yandurmaga
Yidi deniz suyı yitmez susalıgum kandurmaga
Yidi deniz suyı n'ider susamış ‘âşık cânına
Şeyhüm yüzi gerek bana gördükde baş indürmege ..........................
Bir ay gördüm bu gice kamu burclardan yüce
Esritdi gönlüm cânum bilmezem hâlüm niçe
Nûr Muhammed nûrıdur Halîlu'llâh sırrıdur
Sanasın kim açıldı Uçmak'dan bir deriçe .............................
Biz dünyâdan gider olduk kalanlara selâm olsun
Bizüm içün hayır-du‘â kılanlara selâm olsun
Ecel büke bilümüzi söyletmeye dilümüzi
Hasta iken hâlümüzi soranlara selâm olsun ............................
Kimseye düşmân tutmazuz agyâr dahı yârdur bize
Kanda ıssuzlık varısa mahalle vü şârdur bize
Adumuz miskîndür bizüm düşmânumuz kimdür bizüm
Biz kimseye kîn tutmazuz kamu ‘âlem yârdur bize .....................
Bu dünya kimseye kalmaz,
Anadur ölümün zinhar.
Kaçan kimse gider gelmez,
Anadur ölümün zinhar.

Gelen geçer, konan göçer,
Nasip oldukça yer içer.
Ecel ömre kefen biçer,
Anadur ölümün zinhar. .............................
Bu dünyâya gönül viren sonucı pişmân olısar
Dünyâ benüm didükleri hep ana düşmân olısar
İy dostını düşmân dutan gaybet yalan söz söyleme
Bunda gammâzlık eyleyen anda yiri tar olısar ..........................
Dervîşlik didükleri hırkayıla tâc degül
Gönlin dervîş eyleyen hırkaya muhtâc degül
Hırkanun ne suçı var sen yolına varmazsan
Vargıl yolınca yüri er yolı kalmaç degül ........................ Dünyeye gelen kişiler yola bile gelmek gerek
Ölümini anubanı dün ü gün aglamak gerek
Bu dünye kahır evidür hem bâkî degül fânîdür
Aldanuban kalma buna tîz tevbeye gelmek gerek ......................
İy gönül bize kerem kıl bile seyrân idelüm
Cân u tenden geçüben gel ‘azm-i cânân idelüm
Ten nedür dostun yolında ben anı terk itmeyem
Dost cemâlin görmege gel cânı kurbân idelüm ..............................
Geldi geçdi ‘ömrüm benüm şol yil esüp geçmiş gibi
Hele bana şöyle gele şol göz açup yummış gibi
İşbu söze Hak tanukdur bu cân gevdeye konukdur
Bir gün ola çıka gide kafesden kuş uçmış gibi ........................
Gönlüm düşdi bir sevdâya
Gel gör beni ‘ışk n'eyledi
Başumı virdüm gavgâya
Gel gör beni ‘ışk n'eyledi

Ben yürürem yana yana
‘Işk boyadı beni kana
Ne ‘âkilem ne dîvâne
Gel gör beni ‘ışk n'eyledi .......................
İlâhî derdümün dermânı sensin
Günâhkâr kullarun gufrânı sensin
Senün emrün ile döner felekler
Hem ayun güneşün devrânı sensin .....................
Yir gök yaradılmadın Hak bir gevher eyledi
Nazar kıldı gevhere sızurdı dür eyledi
Gevherden bug çıkardı bugından gök yaratdı
Gök yüzinün bizegin çok yılduzlar eyledi ...........................
İsrâfîl sûrı ura yir yüzi divşürile
Harâb ola berr ü bahr çarh-ı felek yoyıla
Kimse varmaya bunda cümlesi vara anda
Ol pâdişâh öninde Hak terâzû kurıla   https://tr.wikipedia.org  https://islamansiklopedisi.org.tr https://yunusemresiirleri.blogspot.com Prof. Dr. Cahit Kurbanoğlu 28.07.2021