20. MİLLİ EĞİTİM ŞURASI ÜZERİNE 3  

20. MİLLİ EĞİTİM ŞURASI ÜZERİNE 3     İşte görüldüğü gibi bu ezbere dayalı, çoktan seçmeli, kafa çalıştırmayan, yorum yapmayan, alternatif çözümler ortaya koymayan “test ve tost nesli” ile olmuyor. Böyle br eğitim bizi ve geleceğimizi nereye götürecek ve ne bekliyoruz? Biz maalesef çocuklarımızı konuşturmuyor, adeta susturuyoruz. Buna bir de ailede başlanıyor. Kitapları ve okumayı bir gıda gibi onlara öğretmek değil, öğretirken öğrenmek zorundayız.   Eğitimde önemli olan maalesef eğitim elemanları yani öğretmenlerdir. Bununla biter mi, elbette bitmez. Öğretmenler eğer iyi yetiştirmiş, gerçek manada ülkenin geçmişiyle ve kültürüyle donatılmışlarsa, ilkeli iseler; elbette ki ilkeli nesiller de yetiştirecekler.    Eğer değilse ve hatta hatta öğretmen, öğretimin dışında programında başka şeyler de varsa; kazandığıyla geçinemeyip, kazanç yolları arıyorsa veyahut da öğretmenlik en son tercihi olup, ondan önceki arzu ettiği mesleklerde imkan bulamadığı için bu mesleğe yönelmiş ise, yani ideali öğretmenlik değilse, bu öğretmenlerin eğitim noktasında bizim çocuklarımıza ve ülkemize verecekleri ne olabilir.    Neden en zeki, yetenekli, istekli elemanlardan bir ülke öğretmen kadrosunu kurmuyoruz? O ülkenin teknoloji, savunma, sağlık, tarım, madencilik, ev idarecisi, siyasetçi, her meslekte insanlarımızı yetiştirecek öğretmenlerimiz hedeflenmiyor?    Ben bu yazımın bir kısmını 20. Milli Eğitim Şurasına da gönderdim. İnşâallah bu sefer yazdıklarımdan mahcup olurum. Tabandan tavana doğru bilgi akışı sonucunda şura kararları su yüzüne çıkar.    Öncelikle insanı tanımada geciktik. Yalnız akla hitap eden materyalist eğitim, kültür değerlerimizi de bitirdi. Onun için kalp, ruh ve latifeleri artık ihmal edersek, Allah korusun millet diye bir mefhum da kalmayacaktır. Aklı müspet ilimlerle ve kalp, ruh, duygu ve latifelerimizi de manevi ilimlerle, öğrettiğimiz dersleri vasıta yaparak teçhiz etmek zorundayız.   Prof. Dr. Cahit Kurbanoğlu 18.10.2021