Bayram Yüksel Ağabey Vefatının Sene-i Devriyesi I

Bayram Yüksel Ağabey Vefatının Sene-i Devriyesi I Üstadımız Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerinin teşvikleriyle Kore'de askerlik yapan, döndükten sonra da gitmeden önce olduğu gibi Üstadımızın hizmetinde bulunmaya devam eden kahraman bir ağabeyemizdir. Üstadımızın meslek ve meşrebine, davasına sadakatta tarif edilmez bir yeri vardı. Nurların okunması onun yegane hedefiydi. Ve o Nurları hakkalyakîn bir şekilde okuyordu. Adeta Risale-i Nurları üstadımızdan dinler gibi ciddiyet ve samimiyet ortamında dinler, kendini derslere ihlasla verir bir ağabeyimizdi. Çok nezih bir insandı, çok temiz giyinirdi. Giyimine kuşamına dikkat eder ve derse iştirak edenleri de takip ederdi. Ben, Bayram Ağabeyimizin kıyafetinde derslerinde bulunduğu sürede olsun, ziyaretlerde bulunmada olsun hiç bir ihmal görmedim. Bir gün Üniversiteden direk derse gitmiştim ve kıyafetimi değiştirememiştim. Tam tam kardeşim işte böyle, Üstadımız giyim ve kuşama önem verirdi diye üniversite kıyafetimizle derslere iştirak etmemizi teşvik ederdi. Bendeniz kendisi ile Ankara ile beraber yaklaşık 25 yıl beraberliğim olmasına rağmen, gerçekten Bayram Ağabeyi anlatacak yeteneğe sahip olmadığımı düşünüyorum. Bayram Ağabey hayatının son demine kadar dershanelerde Risale-i Nura hizmet eden, vefat edinceye kadar tashih işleri ile meşgul olur, Nur kardeşlerin şevk ve gayretini artırmak için kendi cehd ve fedakarlığından hiçbir şey kaybetmemiştir. Hatta videolarını takip edenler görürler ki kaza geçirtmeden birkaç gün önce Almanya'da dershanelerde, dinliyenlere Üstadımızın müjdelerini veriyor ve onları Risale-i Nur okumaya teşvik ediyordu. "Risale-i Nur komünizmin ve masonların belini kırmıştır. Dünyanın kanuni esasi si Risale-i Nur olacaktır. Ümitvar olunuz şu ınkılabat içerisinde en yüksek gür seda İslâmın sedası olacaktır," diye müjdelerle bizlere şevk ve gayret veriyordu. Ben isparta'da akademi döneminde göreve başladığımda üniversite konularını akademisyen olmayan, ama akademisyenlere rehber olan Bayram Ağabeyle konuşarak halletmeye çalışıyordum. Ümit kaynağıydı. Bir defa olsun ümitsizlik içerisinde olduğunu görmedim.  (devam edecek) Prof. Dr. Cahit Kurbanoğlu 21.11.2022