Nasıl görmez oldum,
İnanmam asla kendime ,
Bunca olanı ve daha nicesini,
Oysa görmemek imkansız,
Çünkü ,görünmeyecek bir durumda değil,
Haykırmaktadır her an ,
Buradayım diye bıkmadan,
Eğer gözlerimize görmeyi,
Ezbere isimler olarak öğretmişsek ,
Bu bizlerin hatasıdır,
Gözlerimizin ,elbette değil ,
Damlar iken yağmur, gökten,
Yeşerir iken fide topraktan ,
Can verir iken o toprak fideye ,
Gerek elma , erik , patates ve dahasını,
Koruyor iken kaş her an,
Bir asker edası ile gözü,
Temizlik görevini üstlenmiş iken makrofaj,
Bir birini ardınca takipte iken gece ile gündüz,
Hâlâ olanı, harika düzeni,
Görmüyorum diyor isem düzenin sahibini,
Önceliğim kalp gözümün,
Ebediyyen görmesini sağlamak olmalıdır,
Daha sonra göz gördüğü her şeye,
Sanatçısını iliklerinde hissederek bakacaktır,
Ve inanılmaz derecede minnet duyacaktır.