PES ETMEDİM.

PES ETMEDİM.  Sene 1974. İlkokuldan mezun olduğum sene. Okuyup öğrenmen olmak istiyordum. Şeker koymak için gazete kağıtlarından yapılan bir, iki kiloluk kese kağıtlar boşaldığında, yıpratmadan açıp okurdum her sayfasını, reklamlarını bile. Tarkan, Tommiks gibi çizgi romanların bir çoğunu da okumuşumdur. Öğretmen okulları sınavı yazılısını kazandığımda rahmetli annem benden daha çok o mutlu olmuştu, "Oğlum öğretmen olacak" diye. Lâkin mülakatta elenmiştik. Pes etmedim.         Sene 1974 - 1975. Kapatılan İmam Hatip Liselerinin orta kısmı yeni açılmıştı o sene. Rahmetli babam benim isteğimi kırmadı. "Ceketimi satıp seni okutacağım. Yeterki sen iste" dedi ve oldu da. Benim hoca olmamı çok istiyordu babacığım.         İmam Hatip Lisesine yazıldığımda yabancı dil olarak fransızcayı seçtirdiler. İngilizce kontenjanı dolmuşmuş. İmam Hatip Lisesi ve Üniversitede on seneden fazla fransızca okuttular. Sonuç elde var sıfır. Pes etmedim.         Sene 1986. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesini kazandım. 1981'yılında başlamış olduğum İmam Hatip'lik görevimi 1986 yılında Ankara'ya nakil yaptırmak istedim, kabul edilmedi. Tahsilimi devam ettirmek için görevimden istifa etmek zorunda bırakıldım, istifa ettim okumak için. Pes etmedim.         Memuriyetten istifa etmek bizim gibi, beş sene, Ankara gibi büyük şehirde okumak demek dillere kolay. Ulusta işçi, amele pazarına iş aramak için çıktım biriken, ödeyemediğim kiramı ödemek için. Allah AZZE ve CELLE'nin yardımıyla onu da aştık Elhamdülillah. Pes etmedim.         Sene 1997. Mezunu olduğum Amasya İ. H. L.sinde meslek dersleri öğretmeniyim. 28 şubat kararlarıyla İ.H.L. nin orta kısımları o sene tekrar kapatıldı. Okuldaki fazlalık(!) öğretmenleri havuza almaları gerekirken bizleri kanunları çiğneyerek belediye sınırları dışına gönderdiler. İlçelerin en uzak köylerine. İlköretim okullarına. Pes etmedim.         Sene 2001. En zor yıllar. Herkesin umudunu yitirdiği, "Gemi Karaya Oturdu" denilen yıllar. Ne çabuk unutuldu. Bazılarının ekonomik krize, "Kara Çarşamba" dedikleri yıllar. Sanki o yılları hiç yaşamadık. Darboğaz yıllar. Boğazlar, kemerler bu günlerden daha fazla sıkılmış yıllar. Memur ve işçilerin aylıklarının ödeyemeyecek hale geldiği yıllar. Pes etmedik.         IMF'den 16 milyar dolar borç para aldığıız yıllar. Pes etmedik.        Özellikle inançlı, dindar kesime uygulanan yıldırma politikaları. İslami medyaya uygulanan linç girişimleri. Bunlar en çok da muhafazakar kesimi etkiliyordu. Asılsız iddialar için soruşturmalar açılıyor, karşı tarafın sesini kesmeleri için mutlaka ceza verilmeliymiş(!) suçsuz insanlara. Pes etmedik.         On beş Temmuzda böyle olmadı şükürler olsun ki. İslami medya uyandı. Kendini geliştirdi, birlik beraberlik sağlandı. Bugünlerde bunu ziyadesiyle görmekteyiz şükürler olsun. Ama yeter mi elbetteki yetmez. İslami medya her alanda kendini geliştirmeye ve birlikteliğini sürdürmeye devam etmeli.         Sene 2002. Bu milletin mutlu az bir kesimi, inançlı milleti yıpratmak, yıldırmak, sindirmek istese de bu millet ne yapacağını biliyordu. 2002 yılında millet dersini vermişti yalanlarla millete gülücük dağıtanlara, hür iradesiyle. Pes etmedik.         Sene 2004. Yokuşların inişe geçtiği yıllar 2004 yılında havuzdaki öğretmenler kendi okullarına gönderildi. Emekli olanlar, tayini çıkanlar derken ildeki okulların din kültürü öğretmeni ihtiyacı olduğunda, en yüksek puanı almam hasebiyle, sonunda, merkezde başka bir okula tayinim yapıldı nihayetinde şükürler olsun. Ne herslendik ne de pes ettik diyoruz.         2017 yılı Temmuz ayında alnımızın akıyla emekli olduk şükürler olsun.         Allah'ım, bu islam milletine geçmişte yaşadığımız sıkıntılar gibi sıkıntılar gösterme.         Allah'ım, bu milletin evlatlarını yalancı gülücükler dağıtanların tuzaklarına düşürme.         Allah'ım bu milleti tarihimizde azîz eylediğin gibi, iki cihanda da azîz eyle, islam düşmanlarına göz açıp kapayıncaya kadar fırsat verme. Ayaklarımızı kaydırma diyoruz. Bismillahirrahmanirrahim De ki: “Ey günah işleyerek kendilerine yazık eden kul­la­rım! Al­lah’ın rah­me­tin­den ümî­di­ni­zi kes­me­yi­n! Çünkü Al­lah, bü­tün gü­nah­la­rı bağışlar. Şüphesiz O, çok bağışlayıcıdır, Engin merhamet sahibidir.” Zümer Suresi 53.Ayet Ahmet AYDIN.