Bir damla ki gökten rahmet yağar,
Bir damlası dahi bin dem hüznü söker atar,
Öyle bir tecelli ki ruha, eder insanı bahtiyar,
Ey beşer, Rahmet ’in tecellisi olmaz ise senden geriye kalan seni yıkar,
Üstad etmişti kelam, ömür ki bir sermayedir akar,
Sen sen olasın etmeyesin ziyan, yoksa seni ebediyen yakar,
Tertemiz hasıl olmuş fıtrata, neden edersin kendini murdar?
Bilmezmisin ki batının kelam ettiği yerde hakîkât kalkar,
Gezsen dahi diyar diyar, görmezsin İslam gibi hazinedar,
Bundan sebep etmeyesin kendini günahkâr,
Nice gafili var iken, nice can ise Hakka minnettar,
Candan geçmeyi bilemeyen olabilir mi cefakâr?
Bu yol ehli ki irfan ile bezeli,
Dört bir yanı Rahmetin tecellisi ile dizili,
Aksi kelam dahi edilemez,
Ne de olsa Yunus ve evliyalar mihmandar.