Hey yolcu, nereden gelir nereye gidersin? Bindiğin otobüste, dolmuşta bile tek yolcu olmadığının bazen farkında olmazsın. Herkes bir yere yetişmek için bir yerden bir yere gider. Kimisi sevdiğine kavuşmak için, kimisi ailesine, kimisi hasta yakınını ziyarete, kimisi işe, kimisi de arkadaşlarıyla buluşmaya gider. Her yolcunun kendine göre bir amacı var. Hepsinin kafasında farklı farklı planlar. Bir kere gördüğünü bir daha göremezsin. Ama öyle anlar gelir ki, bazen bu tarz toplu taşıma araçlarında herhangi bir yakınınızı veya tanıdığınızı görmeniz bile an meselesi. Bazen böylesi tatlı tesadüfler de kaçınılmaz.  Peki ya her gidişin bir de dönüşleri yok mu? Kimisi ayrılıktan hüzünlü, kimisi aldığı evlenme teklifinden sevinçli, kimisi ise "sevdiklerimi bir daha yine görebilecek miyim?" düşüncesiyle yaptığı dönüşler... O yüzden hep derim ya, her gidişin hayırlı bir dönüşü olsun diye, gerçekten öyle... Hayat hem tesadüf hem de süprizlerle dolu. Halbuki bizler zaten yaşarken yolculuk etmiyor muyuz? Zamanda yolculuk... Doğuyoruz, büyüyoruz, yaşlanıyoruz ve ölüyoruz. Hiçbir şey yapmasak bile yolcu değil miyiz? Elbette öyleyiz! Geçen her gün bizi ertesi güne sürüklüyor. Durmadan yol alıyoruz. Bitmeyen serüvenin içerisindeyiz âdeta. Başlangıç ve bitiş.