TEKASÜR

TEKASÜR Tekâsür, 1-2. Ayet: "Çoklukla övünmek sizi, kabirlere varıncaya (ölünceye) kadar oyaladı." Ne acıdır ki tekasür(mal, mülk, çocuk, çoklukla övünme)krizini bazen insanlar farkına bile varmadan yapıyorlar. Elimizde olan, başta sağlık olmak üzere, mal, mülk, servet, çocuklar, akrabalar, kariyer, vs. hepsi bize Rabbimizin lütfudur. İnsan bütün bunlarla neden övünür ki? Hayır, anlık bir hadiseye bakar hepsinin yok oluşu. Bir kıvılcımla tüm malın, gözünle görmediğin minicik mikropla sağlığın, her hangi bir sebeple gelen ölüm ile canların, azıcık çalışan aklına güvenip o kadar hesap kitap yapmana rağmen küçük bir hatayla kaybedebileceğin işin, itibarın... Bir anda yok olup gidebilirken neyiyle övünmeyi kendine hak görür ki insan? Oysa Rabbimiz "azınlığın" yanındadır ve bu sınıfa girmemiz için teşvik eder. "Onların çok azı şükreder" "Onların çok azı sabreder" "Onların çok azı iman eder".... Allah da bu çok az olanlarla beraberdir. Peki ya biz? Ağzımızdan çıkan sözlerin imtihanımız olabileceğinin farkına varsak eminim ki korkardık, hiç konuş(a)mazdık. İnsan ne için yaşar ki? Rabbim, ne bu dünyada, ne de ahirette mahcub etmesin. Razı olacağı hayatı yaşamayı ve mümince ölmeyi bizlere nasip etsin. Selam ve dua ile... Sema KOCA