KAYBOLMAK

KAYBOLMAK Bir çocuğun gülüşünde kaybolmak Umudun ellerinden tutup Bir deniz kenarında oturup Her şeye bir ara verip Ne kadar iç sıkıntısı varsa Hepsini unutmak ve hatırlamamak Her yolun çıkara çıktığı bir dünyada Okuduğum bir roman sayfasında Samimi bir hikayede samimi bir dünyada Kaybolasım var hiç dönmemek üzere Bir şiirin dörtlüğüne misafîr olmak Adresi belli olmayan bir mektubun Kayboluşunda unutsam adımı Meşhur dalgınlıklarım vardı İçinde durmadan volta attığım Bir tren garında gelmeyecek Birini bekler gibi bekledim mutluluğu Sonra kaybettim hem kendimi Hem tüm gelecek her ne varsa Omuzumda yük olan her şeyi Bir mola yerinde bırakıp Arkama bakmada koşarcasına Uzaklaşıp bir mucizenin içinde Kaybolasım var hiç dönmemek üzere Eksik kalmışlığın derin boşluğunda Kayboldum sesizliğimi duyan varmı AYCAN YÜZTAŞ