EĞİTİME BAKIŞ AÇIMIZDAKİ HATALAR

EĞİTİME BAKIŞ AÇIMIZDAKİ HATALAR Eğitim, insanoğlunun dünyaya göz açtığı anında başlayan ve dünyaya gözlerini kapattığı anda son bulan en uzun yolculuğudur. Fakat biz ebeveynler eğitimi o kadar sığ kalıplara yerleştiriyoruz ki öğretimin içinde boğup bırakıyoruz. Öğretimdi aslında okullarda yapılan çalışmalar. 9 aya sığdırılan, tatilleri ve mesai saatleri olan sistem öğretimdi, aslında. Eğitim bir hayat yolculuğuydu; yeri, zamanı, öznesi ve nesnesi her daim her koşulda mevcut bulunan. Bazen sokaktaki bir çocuktan, bazen kapı eşiğinde oturan bir ihtiyardan öğrendiğimiz erdemdi, ahlaktı eğitim. Eğitim, insanı insan yapan en temel olguydu. İnsana değer katan muntazam bir bilgi yelpazesiydi. Deneyimdi eğitim ve yanılsan da denemeye devam et demenin adıydı. Bir bebeğin emeklemesi, yürümesi, koşması gibi insanı basamak basamak yükselten değerdi. Öğrenmenin hazzını yaşatandı eğitim. Şimdi eğitime yeni bir pencere açalım. Eğitim annedir; ilkokul sıralarında başlayan ve üniversite amfilerine uzanan öğretimin annesidir. Anne, nasıl ki son nefesine kadar evladına bir şeyler öğretmek isterse eğitim de aynen böyledir. İnsanın son nefesine kadar ona yol göstermek ister, o halde biz de eğitimin bu nadide duruşuna saygı duyalım; onu hayatımızın her aşamasında tam olması gereken yere koyalım. Eğitimden anladığımız safi kitabi bilgi olmamalı. Kitaplar eğitim-öğretimde kullandığımız birincil materyallerdir sadece. Kitaplardan sadece işin tarifini öğreniriz, eğitimde ise birebir gözlem ve edim vardır. İnsan doğduğu an gözlem yapmaya ve gözlemlediklerini hafızasına kaydetmeye başlar. Hafızaya kaydettiği her izlenimi sonrasında edim olarak ortaya çıkar. Dolayısıyla insanın edimleri gözlemlerinin yansımasıdır. Bebekler önce dünyayı izler sonra bilinçsizce anlamsız sesler çıkarır, bu seslere karşılık ödül yahut ceza alır ve ilerleyen zamanda önce bilinçsiz yaptığı edimlerini bilinçli yapmaya başlar. İnsan hayatı boyunca bir bebek gibi önce gözlem yapar sonra bilinçsizce davranış sergiler davranışlarının ödül yahut ceza olarak karşılık bulması sonucu ödüllendirildiği davranışı sürdürür cezalandırıldığı davranışı ise terk eder. Eğer bizler sadece okulda öğreniyor olsaydık okul hayatımız bittikten sonraki süreçteki bilgi, beceri ve donanımları nasıl elde ettiğimizi asla izah edemezdik. İşte hayatımızı sürdürmemizi sağlayan bilgi, beceri ve donanımlar eğitim ile elde edilir. İnsan ancak eğitim sayesinde doğru ve yanlış edimi ayırt etme gücü elde eder. Eğitimdeki rol modelimiz çok çok önemlidir. Doğru modelin aksine yanlış model taklit edilirse olumsuz edim de kaçınılmazdır. Bu nedenle sosyal statümüz ne olursa olsun çocuklarımıza doğru model olmak zorundayız. Çünkü doğru bir model eşittir doğru bir davranış fakat yanlış bir model yanlış birçok davranışın başıdır. Sonuç olarak olumlu davranış kazandırmak ne kadar zorsa olumsuz davranışı ortadan kaldırmak da o kadar zordur. Eğitim riskler bütünüdür. Bizler eğitimin evde, sokakta, okulda, markette ve aklımıza gelebilecek her yerde olduğunu bilerek hareket etmek ve gelecek nesle doğru bir eğitim aktarımı yapmak zorundayız. Eğitim, kültürdür ve kültür doğru aktarılınca yaşanılır bir dünya elde edilir. Denizay Büyükdağ Konuk