SABRIMIZIN SONU MUHTEŞEM OLSUN. İNŞAALLAH.
<p>Bir yanım acı...<br />
Bir yanım hüzün...<br />
Bir yanım özlem...<br />
Bir yanım sabır...<br />
Bir yanım umut...<br />
Nerden başlasam, ne söylesem bilemiyorum artık...</p>
<p>Uykular haram oldu...<br />
Duygular alabora...<br />
Kimilerimizde sabır deryasında sabırlarımız kıyıya vurdu sanki...</p>
<p>Bir çaresizlik içinde bocalıyoruz, yüreğimizde ki özlemler çırpındıkça canımız acıyor.<br />
Onca gencecik canları kaybettikçe yüreğimiz kanıyor, son birkez koklayıp veda edemiyoruz. Uzaktan elgibi boynumuzu büküp sadece bakıyoruz.<br />
İşte o an yüreğimizde kıyametler kopuyor.<br />
Boğazımıza bir düğüm atılıyor donuyoruz.</p>
<p>Kimileri olayı tam kavrayıp kendine gelirken,<br />
Kimileri ne yaptıklarını bilmez hale geldi.<br />
Gerçekten bilmiyorlarmı? Yoksa hayatı tiyemi alıyorlar anlamadım.<br />
Onca ateş düşen ocaklar, onca yavrularına sarılamadan son nefesinde bile kokusunu alamadan hasret gidenler.<br />
Bunları göre göre hâlâ aynı noktada olan insanlar neyi bekliyorsunuz? Ateşin sizleri yakıp kavurmasını mı?</p>
<p>Ben artık söyleyecek söz bulamıyorum, yazık.<br />
Çünki ben devletimin verdiği kararlara uyuyor, elimden ne geliyorsa harfiyen yapmaya çalışıyorum.</p>
<p>Ve görüyorum ki hâlâ sabırsız insanlar, ne yaptığının farkında bile olmadan etrafına, sevdiklerine zarar veren insanlar.</p>
<p>Ben çok özledim sevdiklerimi, onlara sarılmayı, kokularını çok özledim.<br />
Bu virüs evet bi çok can yaktı hâlâ da yakıyor. Onu suçlamak yerine bizler kendimizi mi suçlasak? Belki çok seviyoruz dediklerimizin bu kadar farkında bile değildik, sadece sevgi sözdemiydi...<br />
Yoksa özdemi?</p>
<p>Tek bir odada 10 nüfusla yaşayan en az 10 nüfusla sofraya oturan mutluluk sesleriyle inleyen yuvalarımız kayboldu birer birer.<br />
10 yavrusunu bir odaya sığdıran anne baba. Şimdi evler saray oldu, ama anne baba eve sığamaz oldu.</p>
<p>Şimdi düşünün; burnumuzun dibin de mutlu huzurlu yaşayan sevdiklerimiz,<br />
biz bu kadar hasret çekerken o huzur evine bırakıp bir daha ardına bile dönüp bakamayanlar. Belki sadece yılda bir yâda iki defa bayramdan bayrama ziyarete giden evlatlar, aman Allah'ım ne büyük bir hasret. Camlarda günlerce yavrularını bekleyen cennet yürekli, cennet kokulu anne babamız.</p>
<p>Bizler iki ay olmadan ne bu ev hapsine nede sevdiklerimizden ayrı kalmaya dayanamadık. Dünyamız<br />
tepe takla oldu sanki yaşadığımız özlem ile.</p>
<p>Hiç bir yerlere sığamaz olduk.<br />
Ama ne kadarda kolay saraylara sığdıramadığınız anne baba huzur evlerine bıraktınız.<br />
O özlenen sevgileri, hasretleri.<br />
Kim biliyor orda ne yaşadıklarını?<br />
Ne hissettiklerini bilmiyoruz bile sadece o hasret dolu sevgisizliğe, evlât kokusundan uzağa hapsettiniz.</p>
<p>EMPATİ YAPIN!!!<br />
İnanın sadece bundan bile kopar kıyamet.<br />
Çünki yaşadıklarını bildiğin halde ona hasret kalmak o özlemi yaşamak kadar ağır birşey olamaz.</p>
<p>Bir ekmeğini paylaşamıyorsan, <br />
aynı sofraya huzurla oturamıyorsan insan olarak bu yaşadıklarımızdan hâlâ ders alamıyorsak inanın bu yaşadıklarımız bizlere az bile..</p>
<p>Birliğin, beraberliğin, fedakarlığın, sevginin neleri başardığını görüyoruz ülke olarak.<br />
Bakın nasılda güçlendik el ele verince, sevgiler, fedakarlıklar dile gelince. <br />
Baş tacımız, sağlık çalışanlarımız,<br />
polisimiz, güvenliklerimiz ve<br />
bekçilerimiz, taksi şoförlerimize kadar kendi sağlıklarını hiçe sayarak bazen aç susuz uykusuz ne fedakarlıklar yapıyorlar.<br />
Biz onların hakkını nasıl görmezden gelip hiçe sayarız.</p>
<p>İşte yürekten gelen vicdanın ve sevginin başarısı. Bizde sizlere minnettarız duâcıyız her zaman dağ yürekli, baş tacımız, kardeşlerimiz, gururumuz.</p>
<p>Bir yandan gücüyle övgüyle yere göğe sığdıramadıkları Avrupa'yıda gördük. Hastanelerde oksijen maskelerinin yetersiz olup "60 yaş üzerindekilerin başındakilerden çıkarın gençlere takılsın" emrini verenler.</p>
<p>İşte benim devletim!!!<br />
Bir yandan kendi milletini tek tek toplayan...<br />
Bir tek hastası için bile özel ambulans, helikopter gönderen bir devlet, bir ülke...</p>
<p>İşte bunlar bizi güçlü yapan unsurlar.<br />
Gururluyum...<br />
Böyle dağ yürekli, ülkesine, milletine sevdalı bir başkanımız olduğu için.</p>
<p>Bizlere her ne olursa olsun sabrın sonu selametir dedirten sevgi merhamet dolu ülkem.<br />
Benim milletim kadar merhametli sevgi dolu bir millet daha olamaz...<br />
Lâkin, şu son zamanlarda bizlerde birey olarak biraz daha fedakar, biraz daha ince düşünmeliyiz, kendimizden çok sevdiklerimiz için neler yapmalıyız, yapabiliriz</p>
<p>Yeniden sarılmanın...<br />
Unutulanları hatırlamanın...<br />
Daha fırsat elimizde iken başa dönüp sımsıkı sarılabilmenin...<br />
Bir çok şeyi yeniden telafi etme zamanı.</p>
<p>Ne dersiniz???<br />
Tabiki biraz daha sabır, sabır, sabır.<br />
Sabrın sonu muhteşem olsun.<br />
Bunu başaralım inşallah.</p>
<p>Emine İPEK
Ekleme
Tarihi: 29 Nisan 2020 - Çarşamba
SABRIMIZIN SONU MUHTEŞEM OLSUN. İNŞAALLAH.
<p>Bir yanım acı...<br />
Bir yanım hüzün...<br />
Bir yanım özlem...<br />
Bir yanım sabır...<br />
Bir yanım umut...<br />
Nerden başlasam, ne söylesem bilemiyorum artık...</p>
<p>Uykular haram oldu...<br />
Duygular alabora...<br />
Kimilerimizde sabır deryasında sabırlarımız kıyıya vurdu sanki...</p>
<p>Bir çaresizlik içinde bocalıyoruz, yüreğimizde ki özlemler çırpındıkça canımız acıyor.<br />
Onca gencecik canları kaybettikçe yüreğimiz kanıyor, son birkez koklayıp veda edemiyoruz. Uzaktan elgibi boynumuzu büküp sadece bakıyoruz.<br />
İşte o an yüreğimizde kıyametler kopuyor.<br />
Boğazımıza bir düğüm atılıyor donuyoruz.</p>
<p>Kimileri olayı tam kavrayıp kendine gelirken,<br />
Kimileri ne yaptıklarını bilmez hale geldi.<br />
Gerçekten bilmiyorlarmı? Yoksa hayatı tiyemi alıyorlar anlamadım.<br />
Onca ateş düşen ocaklar, onca yavrularına sarılamadan son nefesinde bile kokusunu alamadan hasret gidenler.<br />
Bunları göre göre hâlâ aynı noktada olan insanlar neyi bekliyorsunuz? Ateşin sizleri yakıp kavurmasını mı?</p>
<p>Ben artık söyleyecek söz bulamıyorum, yazık.<br />
Çünki ben devletimin verdiği kararlara uyuyor, elimden ne geliyorsa harfiyen yapmaya çalışıyorum.</p>
<p>Ve görüyorum ki hâlâ sabırsız insanlar, ne yaptığının farkında bile olmadan etrafına, sevdiklerine zarar veren insanlar.</p>
<p>Ben çok özledim sevdiklerimi, onlara sarılmayı, kokularını çok özledim.<br />
Bu virüs evet bi çok can yaktı hâlâ da yakıyor. Onu suçlamak yerine bizler kendimizi mi suçlasak? Belki çok seviyoruz dediklerimizin bu kadar farkında bile değildik, sadece sevgi sözdemiydi...<br />
Yoksa özdemi?</p>
<p>Tek bir odada 10 nüfusla yaşayan en az 10 nüfusla sofraya oturan mutluluk sesleriyle inleyen yuvalarımız kayboldu birer birer.<br />
10 yavrusunu bir odaya sığdıran anne baba. Şimdi evler saray oldu, ama anne baba eve sığamaz oldu.</p>
<p>Şimdi düşünün; burnumuzun dibin de mutlu huzurlu yaşayan sevdiklerimiz,<br />
biz bu kadar hasret çekerken o huzur evine bırakıp bir daha ardına bile dönüp bakamayanlar. Belki sadece yılda bir yâda iki defa bayramdan bayrama ziyarete giden evlatlar, aman Allah'ım ne büyük bir hasret. Camlarda günlerce yavrularını bekleyen cennet yürekli, cennet kokulu anne babamız.</p>
<p>Bizler iki ay olmadan ne bu ev hapsine nede sevdiklerimizden ayrı kalmaya dayanamadık. Dünyamız<br />
tepe takla oldu sanki yaşadığımız özlem ile.</p>
<p>Hiç bir yerlere sığamaz olduk.<br />
Ama ne kadarda kolay saraylara sığdıramadığınız anne baba huzur evlerine bıraktınız.<br />
O özlenen sevgileri, hasretleri.<br />
Kim biliyor orda ne yaşadıklarını?<br />
Ne hissettiklerini bilmiyoruz bile sadece o hasret dolu sevgisizliğe, evlât kokusundan uzağa hapsettiniz.</p>
<p>EMPATİ YAPIN!!!<br />
İnanın sadece bundan bile kopar kıyamet.<br />
Çünki yaşadıklarını bildiğin halde ona hasret kalmak o özlemi yaşamak kadar ağır birşey olamaz.</p>
<p>Bir ekmeğini paylaşamıyorsan, <br />
aynı sofraya huzurla oturamıyorsan insan olarak bu yaşadıklarımızdan hâlâ ders alamıyorsak inanın bu yaşadıklarımız bizlere az bile..</p>
<p>Birliğin, beraberliğin, fedakarlığın, sevginin neleri başardığını görüyoruz ülke olarak.<br />
Bakın nasılda güçlendik el ele verince, sevgiler, fedakarlıklar dile gelince. <br />
Baş tacımız, sağlık çalışanlarımız,<br />
polisimiz, güvenliklerimiz ve<br />
bekçilerimiz, taksi şoförlerimize kadar kendi sağlıklarını hiçe sayarak bazen aç susuz uykusuz ne fedakarlıklar yapıyorlar.<br />
Biz onların hakkını nasıl görmezden gelip hiçe sayarız.</p>
<p>İşte yürekten gelen vicdanın ve sevginin başarısı. Bizde sizlere minnettarız duâcıyız her zaman dağ yürekli, baş tacımız, kardeşlerimiz, gururumuz.</p>
<p>Bir yandan gücüyle övgüyle yere göğe sığdıramadıkları Avrupa'yıda gördük. Hastanelerde oksijen maskelerinin yetersiz olup "60 yaş üzerindekilerin başındakilerden çıkarın gençlere takılsın" emrini verenler.</p>
<p>İşte benim devletim!!!<br />
Bir yandan kendi milletini tek tek toplayan...<br />
Bir tek hastası için bile özel ambulans, helikopter gönderen bir devlet, bir ülke...</p>
<p>İşte bunlar bizi güçlü yapan unsurlar.<br />
Gururluyum...<br />
Böyle dağ yürekli, ülkesine, milletine sevdalı bir başkanımız olduğu için.</p>
<p>Bizlere her ne olursa olsun sabrın sonu selametir dedirten sevgi merhamet dolu ülkem.<br />
Benim milletim kadar merhametli sevgi dolu bir millet daha olamaz...<br />
Lâkin, şu son zamanlarda bizlerde birey olarak biraz daha fedakar, biraz daha ince düşünmeliyiz, kendimizden çok sevdiklerimiz için neler yapmalıyız, yapabiliriz</p>
<p>Yeniden sarılmanın...<br />
Unutulanları hatırlamanın...<br />
Daha fırsat elimizde iken başa dönüp sımsıkı sarılabilmenin...<br />
Bir çok şeyi yeniden telafi etme zamanı.</p>
<p>Ne dersiniz???<br />
Tabiki biraz daha sabır, sabır, sabır.<br />
Sabrın sonu muhteşem olsun.<br />
Bunu başaralım inşallah.</p>
<p>Emine İPEK
Yazıya ifade bırak !
Bu yazıya hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.
Okuyucu Yorumları
(0)
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.
Diğer Yazıları
11
Kasım
18
Ekim
16
Ekim
09
Ekim
03
Ekim