Anasayfa Yazarlar Mehmet Nuri BİNGÖL Yazı Detayı

Köşe Yazarı

Mehmet Nuri BİNGÖL

mail.haber111@gmail.com

MANEVİ “SEYYİDLİK”, RESULULAH(ASM)NİN DĀVASINA SAHİP ÇIKMAKTIR!

Arada bir “alevlendirilen” Üstad’ın “seyyidliği” mevzuuna bir nevi “kıyl u kal” nazarıyla bakmama bazı dostlar gönü koymazlar umarım. Eğer “birileri” incinecekse  bu satırlardan, peşin  peşin özür dilerim.      Birkaç gün içinde çeşitli canip ve vasıtalardan bazı “dost”lardan, “gündem”e oturmuş  Bediüzzaman  Said Nursi Hazreterinin (RH)ın “seyyidliği” ya da “şerifliği” mevzuunu sorunca hem  hafızamı yokladım, hem de düşündüm.      Hafızamı  o kadar  yoklamama rağmen Üstad Hazretleri’nin  Risale-i Nur Külliyatı’nın hiçbir yerinde “seyyidliği” ile alâkalı olarak “kıyl u kal” etmemesine rağmen,  “dost” ya da “talebe” olduklarını dillendiren zevâtın O’na muhalif olarak bu tavırlarını anlamada hakikaten zorlanıyorum.      Yanlış anlaşılmasın. Üstad  Risalelerinin hiçbir yerinde “Ben seyyidim-şerifim!” demediği halde O’nun hem seyyidliğe, hem de şerifliğe layık olduğuna inanıyor, bunun “mümkün” olduğunu da biliyorum.      Mümkündür; araştırmalarımdan biliyorum ki “bu vatan ahalisi” tarih boyunca pek çok “muhaceret”lere uğramış, bir mozaik ya da “atkı ipleri gibi” gergefli bir yapı göstermiştir.  Osmanlı’nın mânevi mimarı “ Edebali Hazretleri”  aslında seyyid iken “sun’i” şecerelerle Türk asıllı diye takdim edilmiş, Mevlâna Celaleddin-i Rûmi (RH) ise “şerif” iken yine Türk diye sunulmuş, “yalan söyleyen tarih utansın  ” itabına mazhar olunmuştur.      Ya bölgem Güneydoğu?.. Pek çok aşiret – mesela Şeyhanlı- aslında “seyyid” ya da “şerif” olmasına rağmen, yaşlıları “Kürtçe”den başka bir dil bilmezler. “Karakeçili” aşireti de “Kürt” olarak bilinmesine rağmen , ıv. Murad tarafından Bağdat Seferi sırasında, bölgenin Şii tasallutundan kurtarılması için buraya yerleştirilmiş bir Türk boyudur.      “Hakiki Nur Şakirtleri de manevi ehl-i beytten sayılabildik.”  ( Emirdağ Lahikası, cilt 1)       Üstad’ın “telifatındaki” (yani “kelam namustur” fehvasınca Hazret’in tek bağlayıcısı durumundaki eserlerinde) bulunan “seyyidlikle alâkalı” –müsbet, tasdikleyici görüş- sadece bu ifadedir!      Muhakemat’ta fıkhi bir mütearife var:      " …….Seyyid olmayanın seyidim demesi caiz olmadığı gibi seyyid olanın (bunu) inkarı da caiz değilken…”      Üstad’ın  bu ifadeleri çok zaman zihnimi meşgul etmiştir. Bu satırların fıkhi kaynağını çok aradım. “ Kur’an’dan sonra bütün ulema-i İslam’ın en mutemed kitab kabul ettikleri Sahih-i Buhari”( Mektubat, 19. Mektup) nevinden bir eserde hakikatı destekleyici bazı Hadis’ler bulmama rağmen, “mütearife”ye “motamot” uymuyordu.      "Kendi nesebin gizleyen ( başka Hadis: kendini başka birine isnat eden) kişi haramzadedir” (Evkamekal)      Ne zaman ki “ehl-i sünnet ve’l-cemaat” itikadı yazarlarından alim-muhaddis Ahmed Ziyaeddin Gümüşhanevi’nin “Zübdetü’l-Akaid ve Nuhbetü’l-Fevaid” eserindeki itikad esaslarını görünce tam mütmain oldum.      “ Bir kimsenin kendisinin neseben ehl-i beytten olduğunu gizlemesi gibi kat’i bildiği halde açıklamaması da sünnet akaidine zıttır.” ( Sadeleştirilmiştir.)      Bu “ehl-i sünnet ve’l- cemaat  itikad (inanç-iman) düsturuna göre, Üstad Hazretleri’nin Münazarat’ın Maruzat’ında “mâruf bir sülaleye mensup olmadığını” buyurması, Afyon mahkeme ve savcısına kendilerinin neseben değil, mânen ehl-i beytten  “sayıl-abil-diğini” (Türkçe kaidelerine göre –ebil- birleşik fiilinin ne mânaya geldiği malumdur)  beyan buyurmasını değişik şekillerde “te’vil” etmek mümkün müdür?      "Dördüncüsü: İslâmiyetle eskiden beri imtizaç ve ittihad eden, ciddî dindar ve dinine samimî hürmetkâr Türklük milliyetine bütün bütün zıt bir surette, frenklik mânâsında Türkçülük namıyla, tahrifdârâne ve bid’akârâne bir fetvâ ile ‘Türkçe kamet et’ diye, benim gibi başka milletten olanlara teklif etmek hangi usulledir? Evet, hakikî Türklere pek hakikî dostâne ve uhuvvetkârâne münasebettar olduğum hâlde, böyle sizin gibi frenkmeşreplerin Türkçülüğüyle hiçbir cihette münasebetim yoktur. Nasıl bana teklif ediyorsunuz? Hangi kanunla? Eğer milyonlarla efradı bulunan ve binler seneden beri milliyetini ve lisanını unutmayan ve Türklerin hakikî bir vatandaşı ve eskiden beri cihad arkadaşı olan Kürtlerin milliyetini kaldırıp onların dilini onlara unutturduktan sonra, belki, BİZİM gibi ayrı unsurdan sayılanlara teklifiniz, bir nevi usul-ü vahşiyâne olur. Yoksa sırf keyfîdir. Eşhâsın keyfine tebaiyet edilmez ve etmeyiz!” (Mektubat, Es’ille-i Sitte) şeklindeki beyanı zıt bir şekilde “indi tevilata” girmek “sadakat” umdesini çiğnemek olmuyor mu?      BU İFADELER ÜSTAD'IN KABUL ETTİĞİ MİLLİYETİNİN NE OLDUĞUNU AMA HİÇBİR ZAMAN DAVA EDİNMEDİĞİ GERÇEĞİNİ HAYKIRMIYOR MU? YOKSA TÜRKÇE YA DA METİN ÇÖZÜMLEMESİNİ BİLMİYOR MUYUZ?       Bence şu nokta da mühim: Hatıra’nın edebiyat –ya da belağat- ilmindeki “tanımı” şudur elbet. “Edebiyat sahasının en yaygın türlerinden biridir. Bu türde verilen eserlerin çok değişik sahalarda oluşu, ona belli bir sınır çizme imkânını zorlaştırır. Anıların önde gelen özelliği, yazarının hayatının belli bir kesitini alması ve çok sonra yazıya dökülmesidir.” (<a href="http://www.xn--trkeciler-s3a2u.com/" rel="noreferrer" style="color: rgb(17, 85, 204); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" target="_blank">www.türkçeciler.com</a>) En mühim hususiyeti ise  “ Geçmiş birinci kişinin ağzından kişisel indi görüş ve yorumlarla veril”mesidir. Yani aradan zaman geçtiğinden dolayı tarihe tam bir “belge”  değil, belli bir zaviyeden bakmaya fırsat tanıması ve “kurgusal” ifadelerin – ya da seçkinci- BULUNABİLECEĞİDİR.      Demek ki hiçbir hatıra, bir “ilmi” eserden daha açıklayıcı olamaz.( Hülefa-i Raşid ve Sahabe-i Kiram Hazeratının (“RA” Ecmain) ehadisi müstesna.) Üstad’ın tabiriyle onların beyanları “nüsustur, hile ve şüphe giremez.” (İçtihad ve Sahabeler bahsi) Yani bazı “muhterem” insanların “ehass-ı havassı” olan kişilerin hatıraları, Sahabe ifadeleri gibi “nass” sayılamaz.      Filan "hizmetkar"ın filan hatırası İLMİ VE TAHKİKİ bir delil olamaz demek ki... Mesleğiniz de "meslek-i tahkik" olduğuna göre!

Pencereyi Kapat

Ekleme Tarihi: 10 Kasım 2019 - Pazar

MANEVİ “SEYYİDLİK”, RESULULAH(ASM)NİN DĀVASINA SAHİP ÇIKMAKTIR!

Yazıya ifade bırak !

Bu yazıya hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.

Okuyucu Yorumları (0)

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve haber111.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.

Tüm Yazıları

Diğer Yazıları

Kasım

NEDEN KAPALI BİR İHBARLAR.

Kasım

Çok Acıdım Be!

Ekim

ĶABİR HAYATI HAKTIR

Ekim

İLA-YI KELİMETULLAH NİRE, İRAN NİRE?

Ekim

HAKİKATA BİR PENCERE

Eylül

CEMAAT DEĞİL CEMAATTAN YANA OLMAK

Eylül

MÜZEDEN AYASOFYA-YI KEBİR'E...

Ağustos

Romancı Olmak- Olmamak - Olamamak

Ağustos

Romancı Olmak- Olmamak - Olamamak

Temmuz

İSMAIL TOHUM'U FİDANA ARDINDAN AĞACA DURACAKTIR.

Tüm Yazıları