Vuslata Umudumuz Var!...

<p>D&uuml;n gece,</p> <p>Y&acirc;r&rsquo;in yakınına d&uuml;şerim diyerek&hellip;</p> <p>Ay ışığında kayan yıldızlara tutundum.</p> <p>Fakat&hellip;!</p> <p>Yorgun d&uuml;şen yıldızlar,</p> <p>Bizi Y&acirc;r&rsquo;e ulaştır(a)madılar&hellip;</p> <p>&nbsp;</p> <p>Sabahın ilk ışıkları</p> <p>Ve r&uuml;zg&acirc;rın da eşlik ettiği kuşlar ile birlikte,</p> <p>S&uuml;z&uuml;ld&uuml;m g&ouml;ky&uuml;z&uuml;nden,</p> <p>Y&acirc;r&rsquo;in bulunduğu şehrin sokaklarına&hellip;</p> <p>Sokaklar ıssızdı ama her yer Y&acirc;r kokuyordu&hellip;</p> <p>Tabelalarda hep Y&acirc;r&rsquo;in ismi yazılıydı.</p> <p>Kokusu ve ismi var, ne yazık ki Y&acirc;r yoktu.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Hazan mevsimi gelip, Y&acirc;r g&ouml;&ccedil; ettiğinde,</p> <p>Şehri bir h&uuml;z&uuml;n kapladı.</p> <p>Sadece s&ouml;ğ&uuml;t dallarının değil,</p> <p>İ&ccedil;erisinde g&ouml;kkuşağının renklerini barındıran laleler,</p> <p>Renk renk menekşeler, mis kokulu fesleğenler,</p> <p>Karanfiller, hatta!&hellip;</p> <p>Onu g&ouml;ren g&uuml;llerin de boynu b&uuml;k&uuml;k kaldı&hellip;</p> <p>&nbsp;</p> <p>Uzaklaştık&ccedil;a Y&acirc;r, vuslata umudumuz var&hellip;</p> <p>Ey Y&acirc;r!...</p> <p>Bil ki hasretin ruhumu yakar&hellip;</p> <p>&Ouml;yle bir ateş ki bu,</p> <p>Yandığım ateşi de yakar,</p> <p>Yanar, yanar; t&acirc; mahşere kadar&hellip;</p> <p>&nbsp;</p> <p>Memdoğlu&hellip;</p> <p>&nbsp;</p>